ค่าการทนไฟของฟิล์มหน่วงไฟแตกต่างกันอย่างไร?

ฟิล์มหน่วงไฟ มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในอุตสาหกรรมต่างๆ เช่น การก่อสร้าง อิเล็กทรอนิกส์ การขนส่ง บรรจุภัณฑ์ และการออกแบบตกแต่งภายใน ซึ่งความปลอดภัยจากอัคคีภัยถือเป็นเรื่องสำคัญ เพื่อให้แน่ใจว่าวัสดุเหล่านี้ตรงตามมาตรฐานความปลอดภัยเฉพาะ จึงได้รับการทดสอบและจำแนกประเภทตามพิกัดไฟต่างๆ อัตราการยิงเหล่านี้เป็นวิธีมาตรฐานในการทำความเข้าใจว่าฟิล์มมีพฤติกรรมอย่างไรเมื่อสัมผัสกับไฟ ไม่ว่าจะต้านทานการติดไฟ ระงับเปลวไฟ หรือมีส่วนทำให้ไฟลุกลาม

1. UL 94 Fire Ratings (Underwriters Laboratories, สหรัฐอเมริกา)
มาตรฐาน UL 94 เป็นหนึ่งในการจำแนกประเภทสารหน่วงไฟที่ใช้กันอย่างแพร่หลายสำหรับวัสดุพลาสติก รวมถึงฟิล์ม โดยจะประเมินความเร็วของวัสดุที่ดับไฟหลังจากการจุดไฟ และดูว่าอนุภาคที่ลุกเป็นไฟหยดลงหรือไม่

การจัดอันดับ UL 94 รวมถึง:
HB (การเผาไหม้ในแนวนอน):
เรตติ้งต่ำสุด. วัสดุลุกไหม้ช้าๆ ในแนวนอน
▪ อัตราการเผาไหม้ต้องน้อยกว่า 76 มม./นาที (สำหรับความหนา < 3 มม.)

V-2 (การเผาไหม้ในแนวตั้ง):
วัสดุหยุดการเผาไหม้ภายใน 30 วินาที; อนุญาตให้มีหยดเพลิงได้

วี-1:
วัสดุหยุดการเผาไหม้ภายใน 30 วินาที; หยดเพลิงน้อยกว่า V-2

วี-0:
การจำแนกตามแนวตั้งที่ทนไฟได้มากที่สุด
▪ การเผาไหม้จะหยุดลงภายใน 10 วินาทีโดยไม่มีหยดเพลิง

5VA และ 5VB:
มาตรฐานที่สูงกว่า V-0 สำหรับวัสดุที่ใช้ในสภาพแวดล้อมที่มีความต้องการสูง
▪ 5VA ต้านทานการไหม้ผ่าน; 5VB อาจปล่อยให้มีรูเล็กๆ

การใช้งานทั่วไปในฟิล์มหน่วงไฟ:
UL 94 V-0 เป็นข้อกำหนดทั่วไปที่สุดสำหรับฟิล์มบรรจุภัณฑ์อิเล็กทรอนิกส์หรือฟิล์มฉนวนที่ใช้ในอุปกรณ์ไฟฟ้า

2. NFPA 701 (สมาคมป้องกันอัคคีภัยแห่งชาติ สหรัฐอเมริกา)

การทดสอบนี้ใช้เป็นหลักสำหรับสิ่งทอและฟิล์มยืดหยุ่นที่ใช้ในงานสถาปัตยกรรม เช่น ผ้าม่าน วัสดุบุผนัง และฉากหลังในงาน

การทดสอบจะประเมินการแพร่กระจายของเปลวไฟหลังจากการสัมผัสกับเปลวไฟ
วัสดุจะต้องดับไฟได้เองและไม่ลุกไหม้ต่อไปหลังจากการสัมผัสที่กำหนดไว้
มีการใช้สองวิธี:

วิธีที่ 1: สำหรับวัสดุน้ำหนักเบา (< 21 ออนซ์/yd²)
วิธีที่ 2: สำหรับวัสดุที่มีน้ำหนักมากกว่าหรือผ้าคอมโพสิต

การใช้งาน:
ฟิล์มตกแต่งสารหน่วงไฟที่ใช้ในอาคารสาธารณะ โรงละคร งานแสดงสินค้า และเต็นท์ มักเป็นไปตามมาตรฐาน NFPA 701

3. ASTM E84 / UL 723 (ลักษณะการเผาไหม้ที่พื้นผิวของวัสดุก่อสร้าง)

มีชื่อเรียกอีกอย่างว่าการทดสอบ Steiner Tunnel เป็นการประเมินทั้งการแพร่กระจายของเปลวไฟและการพัฒนาควันของวัสดุที่ใช้กับภายในอาคาร

ดัชนีการแพร่กระจายของเปลวไฟ (FSI):

คลาส A (0–25): ระดับดีที่สุด การแพร่กระจายของเปลวไฟน้อยที่สุด
คลาส B (26–75): สเปรดปานกลาง
คลาส C (76–200): การแพร่กระจายของเปลวไฟที่สูงขึ้น

ดัชนีการพัฒนาควัน (SDI):

วัดความบกพร่องในการมองเห็นเนื่องจากควัน
ตัวเลขที่ต่ำกว่าจะปลอดภัยกว่า (Class A ต้องมี SDI < 450)

แอปพลิเคชัน:
ใช้สำหรับฟิล์มติดผนัง แผงกันเสียง และแผ่นปิดฝ้าเพดานในอาคารที่ประสิทธิภาพการกันไฟภายในอาคารเป็นสิ่งสำคัญ

4. EN 13501-1 (การจำแนกไฟของยุโรป)
มาตรฐาน EN 13501-1 เป็นส่วนหนึ่งของกรอบกฎระเบียบอาคารของยุโรป และเป็นมาตรฐานประเภทการทดสอบอัคคีภัยที่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางที่สุดในสหภาพยุโรป

การจัดอันดับ Euroclass รวมถึง:

A1 และ A2: ไม่ติดไฟหรือเกือบเป็นเช่นนั้น
B: การมีส่วนร่วมต่อไฟมีจำกัดมาก
C, D: ยอมรับได้สำหรับการใช้งานภายในบางประเภทที่มีประสิทธิภาพปานกลาง
E: ประสิทธิภาพการยิงต่ำ
F: ไม่มีการประกาศประสิทธิภาพการยิง

นอกจากนี้ การจัดอันดับยังรวมถึงการผลิตควัน (s1 ถึง s3) และการเกิดหยด (d0 ถึง d2):

s1: ควันต่ำ
s3: มีควันสูง
d0: ไม่มีหยดเพลิง
d2: หยดเพลิงจำนวนมาก

ตัวอย่าง:
ฟิล์มที่ได้รับการจัดอันดับ B-s1,d0 หมายความว่ามีอัตราการติดไฟที่จำกัดมาก มีควันต่ำมาก และไม่มีหยดเพลิง

5. DIN 4102 (เยอรมนี - ปัจจุบันถูกแทนที่ด้วย EN 13501-1 เป็นส่วนใหญ่)
ยังคงมีการอ้างอิงในบางอุตสาหกรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในข้อกำหนดที่เก่ากว่า

B1: สารหน่วงไฟ (พบมากที่สุด)
B2: ความสามารถในการติดไฟได้ตามปกติ
B3: ไวไฟได้ง่าย

DIN B1 เทียบได้คร่าวๆ กับ UL 94 V-0 หรือ Euroclass B ในด้านประสิทธิภาพการหน่วงไฟ

6. FMVSS 302 (มาตรฐานความปลอดภัยยานยนต์ของรัฐบาลกลาง - สหรัฐอเมริกา)
มาตรฐานนี้ใช้กับวัสดุที่ใช้ในยานยนต์ เช่น วัสดุหุ้มเบาะ ฉนวน และฟิล์มพลาสติก

วัสดุจะต้องลุกไหม้ที่น้อยกว่า 102 มม./นาที (4 นิ้ว/นาที) เมื่อทดสอบในแนวนอน
ถ้ามันดับเองก่อนถึง 38 มม. มันจะผ่านไปโดยอัตโนมัติ

แอปพลิเคชัน:
ฟิล์มหน่วงไฟที่ใช้ในภายในรถยนต์ แผงหน้าปัด หรือฉนวนสายไฟ มักได้รับการรับรองมาตรฐาน FMVSS 302

7. มาตรฐานภูมิภาคหรืออุตสาหกรรมอื่นๆ
CAN/ULC-S109 (แคนาดา): สำหรับการทดสอบเปลวไฟของวัสดุยืดหยุ่น
BS 476 ส่วนที่ 6 และ 7 (สหราชอาณาจักร): การทดสอบการแพร่กระจายเปลวไฟบนพื้นผิว
รหัส IMO FTP (ทางทะเล): สำหรับการใช้งานด้านความปลอดภัยทางทะเล รวมถึงฟิล์มที่ใช้ในการตกแต่งภายในเรือ
JIS L1091 (ญี่ปุ่น): การทดสอบการหน่วงไฟสำหรับวัสดุสิ่งทอรวมถึงฟิล์ม

บทสรุป
ฟิล์มหน่วงการติดไฟมีให้เลือกใช้ตามระดับการติดไฟ ขึ้นอยู่กับการใช้งาน มาตรฐานอุตสาหกรรม และข้อบังคับท้องถิ่น การเลือกฟิล์มหน่วงไฟที่เหมาะสมต้องอาศัยความเข้าใจ:

ระบบการให้คะแนนเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับภูมิภาคหรืออุตสาหกรรมของคุณ
ระดับประสิทธิภาพการยิงที่ต้องการ (เช่น V-0 กับ B1 กับคลาส A)
ไม่ว่าคุณจะต้องการคุณสมบัติที่มีควันต่ำหรือไม่หยดก็ตาม

ไม่ว่าคุณกำลังจัดหาฟิล์มสำหรับฉนวนอิเล็กทรอนิกส์ ภายในรถยนต์ โครงสร้างชั่วคราว หรือการใช้งานทางสถาปัตยกรรม การยืนยันว่าระดับการกันไฟนั้นถือเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการปฏิบัติตามข้อกำหนด ความปลอดภัย และประสิทธิภาพ