การผลิตควันและความเป็นพิษของฟิล์มสารหน่วงไฟเปรียบเทียบกับวัสดุที่ไม่ได้รับการตอบโต้ในระหว่างการเผาไหม้อย่างไร

การผลิตควันและความเป็นพิษของภาพยนตร์สารหน่วงไฟในระหว่างการเผาไหม้เป็นปัจจัยสำคัญในการประเมินประสิทธิภาพความปลอดภัย คุณสมบัติเหล่านี้อาจแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเปรียบเทียบกับวัสดุที่ไม่ได้เป็นอิสระเนื่องจากสารหน่วงไฟได้รับการออกแบบมาโดยเฉพาะเพื่อลดความเสี่ยงของการดับเพลิงและควบคุมผลกระทบของการเผาไหม้ นี่คือรายละเอียดของความแตกต่าง:

1. การผลิตควัน:
ภาพยนตร์สารหน่วงไฟ:
ลดการปล่อยควัน: ภาพยนตร์สารหน่วงไฟ มักถูกออกแบบมาเพื่อลดการผลิตควันในระหว่างการเผาไหม้ สารเติมแต่งสารหน่วงไฟบางอย่างทำงานโดยการสร้างชั้นถ่านป้องกันที่สามารถ จำกัด ปริมาณควันและก๊าซที่ปล่อยออกมาในระหว่างการเผาไหม้
การควบคุมการเผาไหม้: ฟิล์มสารหน่วงไฟจำนวนมากได้รับการออกแบบทางวิศวกรรมเพื่อชะลอกระบวนการเผาไหม้โดยยับยั้งการแพร่กระจายของเปลวไฟ สิ่งนี้สามารถช่วยในการลดปริมาณควันที่เกิดขึ้นเมื่อวัสดุเผาไหม้ช้ากว่า
ชนิดของสารหน่วงไฟ: สารหน่วงไฟที่ไม่ได้รับการรักษาด้วยยาชนิดหนึ่งส่งผลให้การปล่อยควันต่ำกว่าเมื่อเทียบกับสารหน่วงไฟฮาโลเจนเนื่องจากสารเคมีฮาโลเจนมักจะปล่อยควันที่เป็นอันตรายและเป็นพิษเช่นไฮโดรเจนคลอไรด์ในระหว่างการเผาไหม้

วัสดุที่ไม่ได้เป็นอิสระ:
การผลิตควันที่สูงขึ้น: วัสดุที่ไม่ได้มีเปลวไฟโดยเฉพาะอย่างยิ่งโพลีเมอร์เช่น PVC, PE หรือ PET มีแนวโน้มที่จะผลิตควันมากขึ้นในระหว่างการเผาไหม้เพราะมันเผาไหม้ได้ง่ายขึ้นและไม่มีชั้นป้องกันเพื่อ จำกัด การเผาไหม้
การเผาไหม้ที่เร็วขึ้น: หากไม่มีสารหน่วงไฟวัสดุเหล่านี้จะเผาไหม้ได้เร็วขึ้นปล่อยควันปริมาณมากขึ้นซึ่งสามารถขัดขวางการมองเห็นและหลบหนีอย่างมีนัยสำคัญในกรณีที่เกิดไฟไหม้
ความหนาแน่นของควันที่เพิ่มขึ้น: ควันที่เกิดจากวัสดุที่ไม่ได้มีเปลวไฟมักจะมีความหนาแน่นและความทึบแสงที่สูงขึ้นซึ่งสามารถทำให้การอพยพยากขึ้นและเพิ่มความเสี่ยงของการหายใจไม่ออกหรือสับสนในพื้นที่ปิดล้อม

2. ความเป็นพิษของก๊าซ:
ภาพยนตร์สารหน่วงไฟ:
การปล่อยก๊าซที่เป็นพิษลดลง: สารหน่วงไฟได้รับการออกแบบมาเพื่อลดการปล่อยก๊าซพิษเช่นคาร์บอนมอนอกไซด์ไฮโดรเจนไซยาไนด์หรือฟอสกันซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาในวัสดุที่ไม่ได้เป็นอิสระ สารหน่วงไฟบางตัวยังต่อต้านก๊าซที่เป็นกรดซึ่งอาจนำไปสู่การกัดกร่อนหรืออันตรายต่อสุขภาพเพิ่มเติม
ประเภทของผลกระทบเพิ่มเติม: สารหน่วงไฟที่ไม่ได้รับการรักษา (เช่นฟอสเฟต, เมลามีน, หรือการเคลือบผิวหนัง) มักจะเป็นพิษน้อยกว่าสารหน่วงไฟฮาโลเจนซึ่งปล่อยสารเคมีที่เป็นอันตรายเช่นไดออกซินและฟูแรนส์เมื่อเผาไหม้ สารหน่วงไฟที่ไม่ได้รับการพิจารณานั้นถือว่าปลอดภัยกว่าทั้งสุขภาพของมนุษย์และสิ่งแวดล้อม
ความเป็นพิษที่ต่ำกว่าโดยรวม: โดยทั่วไปฟิล์มสารหน่วงไฟได้รับการออกแบบมาเพื่อปรับปรุงความปลอดภัยโดยการลดความเป็นพิษของผลิตภัณฑ์การเผาไหม้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของก๊าซที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพทางเดินหายใจ

วัสดุที่ไม่ได้เป็นอิสระ:
ความเป็นพิษที่สูงขึ้น: วัสดุที่ไม่ได้เป็นอิสระมีแนวโน้มที่จะปล่อยก๊าซพิษสูงในระหว่างการเผาไหม้เช่นคาร์บอนมอนอกไซด์ (CO), ไฮโดรเจนไซยาไนด์ (HCN) และสารก่อมะเร็งอื่น ๆ ก๊าซเหล่านี้สามารถก่อให้เกิดความเสี่ยงร้ายแรงต่อสุขภาพของมนุษย์แม้ในปริมาณที่ค่อนข้างน้อย
วัสดุฮาโลเจน: ในวัสดุที่มีฮาโลเจน (เช่นพีวีซี) กระบวนการเผาไหม้สามารถปล่อยก๊าซฮาโลเจนที่เป็นอันตรายเช่นไฮโดรเจนคลอไรด์ (HCL) ซึ่งสามารถระคายเคืองดวงตาผิวหนังและระบบทางเดินหายใจ
ความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการเป็นพิษ: การรวมกันของควันที่หนาแน่นและก๊าซพิษจากวัสดุที่ไม่ได้รับการตอบโต้สามารถเพิ่มความเสี่ยงของการเป็นพิษหรือเสียชีวิตในไฟโดยเฉพาะในพื้นที่ปิดล้อม

3. ข้อควรพิจารณาด้านความปลอดภัยและข้อบังคับของอัคคีภัย:
ภาพยนตร์สารหน่วงไฟ:
ความปลอดภัยจากอัคคีภัยที่ได้รับการปรับปรุง: ฟิล์มสารหน่วงไฟจำเป็นต้องใช้เพื่อให้เป็นไปตามมาตรฐานความปลอดภัยจากอัคคีภัยที่เฉพาะเจาะจง (เช่น UL94, ASTM E84 หรือ EN 13501) ซึ่งกำหนดอัตราการแพร่กระจายของเปลวไฟและความหนาแน่นของควันที่ลดลง ภาพยนตร์เหล่านี้มักใช้ในการใช้งานที่ความปลอดภัยจากอัคคีภัยมีความสำคัญเช่นในอุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์ยานยนต์และอุตสาหกรรมการก่อสร้าง
ตัวเลือกที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม: สารหน่วงไฟที่ไม่ได้รับการรักษาด้วยฮาโลเจนสมัยใหม่กำลังถูกนำมาใช้มากขึ้นเพื่อให้ความต้านทานต่อเปลวไฟโดยไม่ต้องกังวลเรื่องสิ่งแวดล้อมและสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับสารหน่วงไฟฮาโลเจนแบบดั้งเดิม
วัสดุที่ไม่ได้เป็นอิสระ:
ความปลอดภัยจากอัคคีภัยที่ จำกัด : หากไม่มีสารหน่วงไฟวัสดุที่ไม่ได้รับผลกระทบอาจไม่เป็นไปตามกฎความปลอดภัยจากอัคคีภัยที่เข้มงวดทำให้พวกเขาไม่เหมาะสมสำหรับการใช้งานในแอพพลิเคชั่นเชิงพาณิชย์อุตสาหกรรมหรือความปลอดภัยสาธารณะ
การแพร่กระจายของไฟที่เร็วขึ้น: การขาดการหน่วงของเปลวไฟหมายความว่าไฟแพร่กระจายเร็วขึ้นเพิ่มความเสี่ยงของความเสียหายและการบาดเจ็บอย่างกว้างขวาง

4. การแสดงในไฟโลกแห่งความเป็นจริง:
ภาพยนตร์สารหน่วงไฟ:
การเผาไหม้ที่ล่าช้าและการปล่อยความร้อนลดลง: ฟิล์มสารหน่วงไฟมักจะมีอัตราการปล่อยความร้อนต่ำกว่า (HRR) และการเผาไหม้ล่าช้าซึ่งทำให้ผู้อยู่อาศัยมีเวลามากขึ้นในการอพยพในกรณีที่เกิดไฟไหม้ การผลิตควันที่ลดลงยังช่วยเพิ่มทัศนวิสัยและคุณภาพอากาศในช่วงไฟ
การควบคุมความเป็นพิษของควัน: ฟิล์มสารหน่วงไฟได้รับการออกแบบโดยเน้นการลดผลกระทบทางพิษวิทยาของควันทำให้ปลอดภัยสำหรับการสัมผัสของมนุษย์ในสภาพแวดล้อมเช่นอาคารยานพาหนะขนส่งหรืออุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์

วัสดุที่ไม่ได้เป็นอิสระ:
การแพร่กระจายของไฟอย่างรวดเร็วและควันที่เป็นพิษ: ในทางตรงกันข้ามวัสดุที่ไม่ได้รับผลกระทบจากเปลวไฟอาจเผาไหม้ได้อย่างรวดเร็วและปล่อยควันพิษจำนวนมากซึ่งนำไปสู่สภาพแวดล้อมที่เป็นอันตรายมากขึ้น ในการตั้งค่าเชิงพาณิชย์หรือที่อยู่อาศัยสิ่งนี้สามารถนำไปสู่อัตราการบาดเจ็บที่สูงขึ้นและเสียชีวิต